Poproś jakiegokolwiek człowieka by narysował Ducha Świętego? Wielu z nas narysuje gołębia. Dlaczego gołąb? Dlaczego Duch Święty ukazuje pod postacią takiego ptaka? Co chce powiedzieć Kościołowi Swojej Córce pozwalając by tak go przedstawiała dzieciom Bożym? W moim sercu tliły się pytania do Boga. I on odpowiedział. Przedwczoraj spacerowałem po parkanie. Mnóstwo ludzi, tłumy, mnóstwo dzieci, muzyka, lody, rowery, popcorn i gołębie… sporo gołębi… one się całkiem dobrze czuja wśród ludzi. Chyba jak żadne inne zwierzęta. Szwędają się między nogami licząc na to że jakiś okruch spadnie… zauważyłem dosyć spore stadko … i małą dziewczynkę, ze 3 może 4 latka … z uśmiechem wbiegła pomiędzy ptaki … a one? One się zerwały do lotu. Wtedy zobaczyłem. Wtedy usłyszałem odpowiedź na moje pytania od dawna zadawane. Zerwały się do lotu a ona stała nadal uśmiechnięta, zadziwiona. Żaden gołąb jej nie dziobnął. Żaden. Żaden jej nie podrapał. Gołąb nie jest wrogiem człowieka. On się przed człowiekiem nie broni. Po prostu odlatuje kiedy czuje się zbyt zagrożony. Ale pomimo ataku sam nie atakuje, nie walczy z człowiekiem. Bóg nie jest wrogiem człowieka. Atakowany – odlatuje? Gołębie w locie zatoczyły niewielkie koło, i wylądowały… całkiem blisko. Dziewczyna odwróciła się i znowu wbiegła pomiędzy stado. Te znowu się zerwały i znowu krąg i lądowanie. Lądowały zawsze blisko ludzi, licząc na jakiś okruch … jakby naiwnie wierząc, że człowiek jest dobry … że stanie się dobry … że się dobrocią podzieli… Duch Święty wierzy w ludzi. Wierzy w nas. Bóg atakowany odsuwa się jakby na chwilę ale wraca. Tak szybko wraca, bo wierzy w nas. Bóg jest jakimś idealistą, jakby naiwnym marzycielem, zawsze wraca. Zawsze ląduje blisko. Czekają. Licząc, że zrodzi dobroć w człowieku. Dziewczynka „atakowała” gołębie jeszcze kilka razy, świetnie się przy tym bawiąc. Niedaleko stali rodzice. Z uśmiechem i spokojem patrzyli jak i ja na tę scenkę. Ptaki, jej nic złego nie zrobiły. Patrzę dziś w niebo. Wczoraj Duch Święty zstąpił na Kościół. Niby gołębica… Patrzę na ludzi wokół, dostrzegam dobroć, przyjaźń, miłość, oddanie. Wczoraj Duch Święty zstąpił na Kościół. Niby gołębica… i cieszę się