sobota, 1 czerwca 2019


„Jeszcze chwila, a nie będziecie mnie widzieć. I znowu chwila, i ujrzycie Mnie.” Pan wstąpił do Nieba. Zanim to uczynił, zmartwychwstał. Zanim pokonał śmierć – zginął. Zanim zginął… cierpiał... długo, … o tym wszystkim mówi - „chwila”. kiedy człowiek cierpi, tak jak on cierpiał, biczowanie, droga krzyżowa, gwoździe, konanie… każda chwila wydaje się jak godzina, każda godzina, jak miesiąc… o tym wszystkich, o swoich czarnych godzinach mówi „chwila”… iluż to nas starzejących się ludzi patrzy w tył i mówi – ale to przeleciało … 30 40 50 60 70 lat – chwila – patrzę dziś do tyłu na moje życie, na tysiące rzeczy których się bałem, które wydawały się tak trudne, tak nie do przejścia... „chwila”… dziś to chwila, która już nie wróci, pokonana przez czas… pokonana przez Bożą Opatrzność… pokonana jak śmierć, której człowiek się obawia… pokonana… każda z naszych mrocznych chwil jest jak śmierć ,której się boimy, ale tak naprawdę jest jak „chwila”, któej nie należy się bać, będzie pokonana … patrzyłem dziś w niebo. Było zachwycające, dawno,tak pięknego nieba nie widziałem. Czy to przypadek? Odmówiłem pierwsze nieszpory z Uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego i poszedłem na spacer i nagle zobaczyłem – wierzcie było przepiękne – tylko przez „chwilę” dosłownie parę minut olśniewającego różowego blasku … a potem słodka szarość nadchodzącej nocy … „chwila” - noc szybko mija. Człowiek zasypia...„chwila”… a potem się budzi… ciemność mija tak szybko. „chwila” - przez chwilę Pan pokazał mi piękno nieba. Przypomniał wszystkie zwycięstwa i wszystkie porażki których tak się bałem – jednak mnie nie zabiły… „chwila” - to nie przypadek że akurat dziś mi to wszystko pokazał. Wierzę, że każdemu z nas dzisiaj mówi - „smutek wasz zamieni się w radość” … jeszcze tylko „chwila”

3 komentarze:

  1. Takie chwile, jak Twoja z niebem, potrafią postawić z powrotem na właściwy tor. Z Bogiem.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ostatnio słuchając dowiedziałam się, że Pismo Święte było w oryginale w języku starogreckim, a kolebką kultury, filozofii i sztuki jest właśnie Grecja, gdzie prawda, dobro i piękno to wartości uniwersalne dla wszystkich. Zachwyca mnie sposób odbierania rzeczywistości każdego człowieka i bardzo dziękuję za każdą opowieść - rozmowę, bo ja Krzysztofie czytając Twoje wpisy z Tobą rozmawiam. Jest pięknie, słonecznie, gorąco i patrząc w niebo tak błękitne dotykam szczęścia i myślę o wierszu księdza Jana Twardowskiego,gdy czasem po deszczu wychodzi słońce i powstaje tęcza, która łączy ziemię i niebo, niebo i ziemię, za chwilę prześlę ten wiersz, który też jest modlitwą.

    OdpowiedzUsuń
  3. "Jak tęcza, co sobą nie zajmuje miejsca". Coraz więcej Ciebie
    bo powietrze przejrzyste między ulewami
    czarny a im dalej tym bardziej niebieski
    może w nim szuka grzybów stary smutny anioł
    co zamiast poznać miłość wkuwa język grecki
    a teraz moja prośba o Matko Najświętsza
    być jak tęcza co sobą nie zajmuje miejsca
    choć biegnie jak po schodach od ziemi do nieba

    Tobie derkacz w zbożu Tobie zając w polu
    mrówki co się kochają ale się nie lubią
    pomidor z pępkiem koszyk z maślakami
    i cierpienie tak wielkie że już nie ma grzechu
    milczenie które myśli
    radość co rozumie
    Amen lub inaczej niech nie będzie mnie."

    OdpowiedzUsuń