„Jeszcze
chwila, a nie będziecie mnie widzieć. I znowu chwila, i ujrzycie
Mnie.” Pan wstąpił do Nieba. Zanim to uczynił, zmartwychwstał.
Zanim pokonał śmierć – zginął. Zanim zginął… cierpiał...
długo, … o tym wszystkim mówi - „chwila”. kiedy człowiek
cierpi, tak jak on cierpiał, biczowanie, droga krzyżowa, gwoździe,
konanie… każda chwila wydaje się jak godzina, każda godzina, jak
miesiąc… o tym wszystkich, o swoich czarnych godzinach mówi
„chwila”… iluż to nas starzejących się ludzi patrzy w tył i
mówi – ale to przeleciało … 30 40 50 60 70 lat – chwila –
patrzę dziś do tyłu na moje życie, na tysiące rzeczy których
się bałem, które wydawały się tak trudne, tak nie do
przejścia... „chwila”… dziś to chwila, która już nie wróci,
pokonana przez czas… pokonana przez Bożą Opatrzność… pokonana
jak śmierć, której człowiek się obawia… pokonana… każda z
naszych mrocznych chwil jest jak śmierć ,której się boimy, ale
tak naprawdę jest jak „chwila”, któej nie należy się bać,
będzie pokonana … patrzyłem dziś w niebo. Było zachwycające,
dawno,tak pięknego nieba nie widziałem. Czy to przypadek? Odmówiłem
pierwsze nieszpory z Uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego i
poszedłem na spacer i nagle zobaczyłem – wierzcie było
przepiękne – tylko przez „chwilę” dosłownie parę minut
olśniewającego różowego blasku … a potem słodka szarość
nadchodzącej nocy … „chwila” - noc szybko mija. Człowiek
zasypia...„chwila”… a potem się budzi… ciemność mija tak
szybko. „chwila” - przez chwilę Pan pokazał mi piękno nieba.
Przypomniał wszystkie zwycięstwa i wszystkie porażki których tak
się bałem – jednak mnie nie zabiły… „chwila” - to nie
przypadek że akurat dziś mi to wszystko pokazał. Wierzę, że
każdemu z nas dzisiaj mówi - „smutek wasz zamieni się w radość”
… jeszcze tylko „chwila”
Takie chwile, jak Twoja z niebem, potrafią postawić z powrotem na właściwy tor. Z Bogiem.
OdpowiedzUsuńOstatnio słuchając dowiedziałam się, że Pismo Święte było w oryginale w języku starogreckim, a kolebką kultury, filozofii i sztuki jest właśnie Grecja, gdzie prawda, dobro i piękno to wartości uniwersalne dla wszystkich. Zachwyca mnie sposób odbierania rzeczywistości każdego człowieka i bardzo dziękuję za każdą opowieść - rozmowę, bo ja Krzysztofie czytając Twoje wpisy z Tobą rozmawiam. Jest pięknie, słonecznie, gorąco i patrząc w niebo tak błękitne dotykam szczęścia i myślę o wierszu księdza Jana Twardowskiego,gdy czasem po deszczu wychodzi słońce i powstaje tęcza, która łączy ziemię i niebo, niebo i ziemię, za chwilę prześlę ten wiersz, który też jest modlitwą.
OdpowiedzUsuń"Jak tęcza, co sobą nie zajmuje miejsca". Coraz więcej Ciebie
OdpowiedzUsuńbo powietrze przejrzyste między ulewami
czarny a im dalej tym bardziej niebieski
może w nim szuka grzybów stary smutny anioł
co zamiast poznać miłość wkuwa język grecki
a teraz moja prośba o Matko Najświętsza
być jak tęcza co sobą nie zajmuje miejsca
choć biegnie jak po schodach od ziemi do nieba
Tobie derkacz w zbożu Tobie zając w polu
mrówki co się kochają ale się nie lubią
pomidor z pępkiem koszyk z maślakami
i cierpienie tak wielkie że już nie ma grzechu
milczenie które myśli
radość co rozumie
Amen lub inaczej niech nie będzie mnie."